18102009

Tuhaf tuhaf şeyler yapar oldum. Hoşuma da gitmiyor değil tuhaflığım. İçim enteresan şekilde rahatlıyor, yaptığım her tuhaflığın ardından. Bana kalırsa aslında tuhaf da değil yaptıklarım, ne yalan söyleyeyim.
Bugün 'Ken Loach filmlerinden hiç hoşlanmam' diyen birini masada bıraktım. Kalktım, gittim. Çakmağımı, sigaramı aldım, onu bıraktım. Vicdanım rahat, kafam dingin. Ken Loach sevmeyen, beni de sevmesin!...
Şahane bir gol yedim geçen hafta bir 'arkadaş'tan. Halk arasında 'dost kazığı' denilen türden. Sarsılmasına sarsıldım tabii. Bir kaç gece uykusuz kaldım. Sormadım ama ilk fırsatta soracağım. Golü atan kuvvetle muhtemel Ken Loach'u tanımıyor ya da sevmiyordur diye düşünmekteyim. Dolayısıyla arkadaşım filan da olamaz aslında.
Güne sabah 6'da başlayıp gece 2'den önce yatmayı beceremiyorsa insan, gafil avlanıyor işte böyle. Oluyor, Ken Loach sevmeyenler de oluyor. Elinden kazık atmaktan başka bir şey gelmeyenler de. Oluyor işte...