23 Temmuz 2013

Gecede





Leyla Erbil'e...

Adınız ne güzel sizin! Siz de güzeldiniz. Yaş aldığınız fotoğrafınızı  nasıl olduysa daha önce hiç görmemişim. Yaş aldıkça güzelleşmişsiniz meğerse. Galiba ben de güzeldim eskiden. Sanırım yani. Belki de değildim bilmem. 

Kiracılar gelip gidiyordu sizin gittiğinizin haberini aldığımda. Garip geliyordu bana insanlara para karşılığı barınacak yer vermek. Bu koca ev benimdi ya, hani bu koca ülkenin en güneyindeki o kasabadaki o koca ev işte. Ne garip aslında.  İlk kez sözlerinizle bu evde tanışmıştım ben. Belki bilirsiniz.  Ne garip şey insanın koca bir evi olması. Söyledim bunu daha önce değil mi? Siz de biraz gariptiniz aslında.
Gidip geldiler gün boyu. Hiçbirini sevmedim. Zaten eşit değildik ya, mümkünatı yok eşitlenmeden sevebilmemin. Okudum bir kaç kere daha gazetedeki haberi. Hani gittiğinizi anlatan. Bir garip oldu içim. Yalnızlığım büyüdü büyüdü içime sığmaz oldu. Namussuz, bir türlü de içimden çıkmadı. Ağlamak istedim. O da olmadı. Bir sinirlendim ki ben sormayın. Bu koca bahçenin nasıl bir kuytu köşesi olmaz yahu dedim, nasıl olmaz?!? Yoktu ama işte. Hava karardı sonra, ben kendi evime çıktım.  Eksik kütüphanemden ''Gecede''yi aldım. Kuytu köşemi satır aralarında buldum. Yakında dolacak bir ay vardı gökte, sarı mı sarı. Elimde sözleriniz, keskin mi keskin. Bir de içime sığmayan yalnızlığım vardı bende, arada size emanet ettiğim. 
Siz gittiniz.
Kiracılar geldiler, gittiler. Hiçbirini sevmedim. Elimde olsa hiçbiri ile tek kelam etmezdim. Bir türlü barınamadığım şu koca dünyada, şu koca evde başkaları barınsın diye plastik kartlara paralar havale ettire ettire geçti Temmuz. Ha bitti ha bitecek. Önümüz Ağustos, siz yine yoksunuz...

Fon Müziği: Acts of Man - Midlake 

3 yorum:

kinik dedi ki...

barınmak?

Adsız dedi ki...

sayın zizania hayatımızın değerini artık kültür ve refah seviyesi değil, para seviyesi belirliyor. Görüyorum ki bunları hayatınızda görüp de tecrübe etmek size acı vermiş fakat, acının olduğu her yerde görünmeyen mutluluklarda vardır ama insanlar, bu acılara hayatın bu vahşiliğine kendilerini bu kadar kaptırdıkları için(istemeden) bu mutlulukları ve güzellikleri göremeyiz bazen.. Bazen belki de yanı başındadır, fark ettiğin vakit geç olur, hayat biter,demem o ki bence bu acıları bir kenara bırakıp, devam etmelisiniz fakat bu klişe cümleler size sıkıcı gelirse, hayatınızda size sorunlu gelen insanlara farklı açıdan yaklaşmanız gerekir.(bunu ukalalığımdan söylemiyorum)(bilimsel gerçekler section 11 human analysis)

Adsız dedi ki...

Ne kadar güzel bir metin bu Leyla Erbil'den mi sizin mi anlayamadım...Aylin