29 Ekim 2019

Sol Yan

Birinden mi duydum, bir yerde mi okudum hatırlamıyorum. Gece yatarken, yatağa girince sol yanımızın üstüne yatmamak gerekmiş. Önce sağ yanımıza yatacakmışız, sonra, bir süre sonra sol yanımızın üstüne yatabilirmişiz. Kalbimizi korumak için böyle yapmamız gerekmiş. Kalbimizi korumak için... Sol yanımızı korumak için, sağ yanımıza gerek varmış yani. Bence yok. Bence kalbimizi böyle de koruyamayız zaten. Tüm bunları sabah gözümü açar açmaz düşündüm. Hâlâ yataktaydım. Her zamanki gibi saat çalar çalmaz ayağa fırlamadım. Çünkü 40'lı yaşlardan sonra uyandığımızda da hemen yataktan kalkmamamız gerekmiş. Beyin kanaması, felç filan geçirebilirmişiz. Bunların hepsini 40'lı yaşlarımda öğrendim. Başka da bir halt öğrenemedim. Dedim ve kalktım. Beyin kanaması ya da felç geçirmedim. Yüzüstü yattığım için kalbimi de korumuştum zaten. Kalp krizi de geçirmedim. Kalktım, yüzümü yıkadım, radyoyu açtım. En sevdiğim şarkıya denk gelmedim. Bir iki lokma bir şey yedim. Bir bardak çay, üç sigara içtim. Giyindim, işime gittim. İşime gücüme gittim. Hem zaten kalp filan da öyle korunmaz. Hayat kalbinizi
korumaz. Sen istediğin kadar uğraş, sağ yanına yat. O işler öyle olmaz.

Fon Müziği: Metrisin Önünde 

20 Ekim 2016

Memleket











Anlatasım yok,
Kendime,
Bu hikâyeyi.
Bilmediğim dillerde,
Yan yana dizdim harfleri.
Kağıda döktüm,
Elimin tersini, gözümün ferini.
Yana yakıla arıyormuş beni,
Öyle dediler,
Dediler valla.
Duyasım yok,
Ne onun,
Ne bunun dediklerini,
Dünyanın sesini.
Haritalarda çizili
Memleket,
Sınırları filan belli.
Yoksa biz artık,
Artık biz,
Oraya,
Hiç geri dönmesek mi?

Fon Müziği: Lil Watan - Mashrou' Leila 

8 Kasım 2015

Şaire...






Ellerim bağırır, 
Susar gözlerim, 
Konuşmaz sesim. 
Saçlarım, 
Bana inat, 
Ağırır.
Sözlerim,
Oldum olası söz geçiremediğim sözlerim...
Herkesten sakındığım,
Gözüm gibi baktığım sevdiklerim,
En çok gitmeyi bilir,
Benim sevdim dediklerim.

27 Aralık 2014

Öl Dedi!





Öl dedi. Ölmedim tabii. Nefes almadan konuştu, beni bana şikayet etti. O konuştu benim sol avucum kaşındı. Söylediklerini can kulağıyla dinlediğimi söyleyemeyeceğim. Sol avucum kaşınınca para mı alıyordum, para mı veriyordum tek düşündüğüm buydu. Solak olmadığıma göre para vermem gerekecekti galiba. Param yok ki. Ama şimdi batıl güçler nereden biliyor benim solak olmadığımı? Ya da ben belki iki elimi de kullanıyorum. O zaman ne olacak? Ben para mı alacağım şimdi? Yoksa verecek miyim? Param yok ki vereyim.
Para mühim onun için. Benim için hiç olmadı. Param varsa vardır, yoksa yok. Yokluğu dert tabii ama yoksa yoktur. Yoku var kılmak için uğraştığım zamanlar oldu. Ama yoksa yoktur işte. Para bu.
Öl dedi. Ölmedim tabii. Bir süre daha ölmeyeceğim diye  düşünüyorum. İçimde ölmeye direnen biri var. Öyle yapmak istediğim şeyler, görmek istediğim şehirler olduğundan değil. Ölesim yok, o kadar.


Öl dedi. Ölmedim. Çok şey söyledi. Ne yalan söyleyeyim dinlemedim.

23 Temmuz 2013

Gecede





Leyla Erbil'e...

Adınız ne güzel sizin! Siz de güzeldiniz. Yaş aldığınız fotoğrafınızı  nasıl olduysa daha önce hiç görmemişim. Yaş aldıkça güzelleşmişsiniz meğerse. Galiba ben de güzeldim eskiden. Sanırım yani. Belki de değildim bilmem. 

Kiracılar gelip gidiyordu sizin gittiğinizin haberini aldığımda. Garip geliyordu bana insanlara para karşılığı barınacak yer vermek. Bu koca ev benimdi ya, hani bu koca ülkenin en güneyindeki o kasabadaki o koca ev işte. Ne garip aslında.  İlk kez sözlerinizle bu evde tanışmıştım ben. Belki bilirsiniz.  Ne garip şey insanın koca bir evi olması. Söyledim bunu daha önce değil mi? Siz de biraz gariptiniz aslında.
Gidip geldiler gün boyu. Hiçbirini sevmedim. Zaten eşit değildik ya, mümkünatı yok eşitlenmeden sevebilmemin. Okudum bir kaç kere daha gazetedeki haberi. Hani gittiğinizi anlatan. Bir garip oldu içim. Yalnızlığım büyüdü büyüdü içime sığmaz oldu. Namussuz, bir türlü de içimden çıkmadı. Ağlamak istedim. O da olmadı. Bir sinirlendim ki ben sormayın. Bu koca bahçenin nasıl bir kuytu köşesi olmaz yahu dedim, nasıl olmaz?!? Yoktu ama işte. Hava karardı sonra, ben kendi evime çıktım.  Eksik kütüphanemden ''Gecede''yi aldım. Kuytu köşemi satır aralarında buldum. Yakında dolacak bir ay vardı gökte, sarı mı sarı. Elimde sözleriniz, keskin mi keskin. Bir de içime sığmayan yalnızlığım vardı bende, arada size emanet ettiğim. 
Siz gittiniz.
Kiracılar geldiler, gittiler. Hiçbirini sevmedim. Elimde olsa hiçbiri ile tek kelam etmezdim. Bir türlü barınamadığım şu koca dünyada, şu koca evde başkaları barınsın diye plastik kartlara paralar havale ettire ettire geçti Temmuz. Ha bitti ha bitecek. Önümüz Ağustos, siz yine yoksunuz...

Fon Müziği: Acts of Man - Midlake