iz
isim
1. Bir şeyin geçtiği veya önce bulunduğu yerde bıraktığı belirti, nişan, alamet, emare: “Nihayet bir dönemeçte izlerin sahibini gördüm.” -S. F. Abasıyanık.
2. Bir şeyin dokunmasıyla geride kalan belirti: “Yüzünde birtakım diş ve tırnak izleri vardı.” -Y. K. Karaosmanoğlu.
3. Bir olay veya bir durumdan geride kalan belirti, ipucu, emare: Cinayet izleri.
4. Bir olay, bir durum veya yaşayıştan geride kalan belirti, eser: O çağ uygarlığından iz kalmadı.
5. mat. Bir düzlemin başka bir düzlemle veya bir doğru ile kesişmesinden doğan ara kesit.
Güncel Türkçe Sözlük
Fon Müziği: Duymuştum Şehirdeydim - Kesmeşeker
Fotoğraf via Flickr
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder