29 Eylül 2009

Burası İstanbul



Üç - dört gündür, hasta olmak ve hasta olmamak arasında gidip geliyorum. Geceleri hastayım, öğlene doğru iyileşiyorum. ‘Hah, tamam geçti’ deyip kendimi sokağa atınca da eve hasta olmak üzere dönüyorum. Sedergine ve Redoxon ikilisidir beni sanırım ayakta tutan. Fiziksel olarak yani...
Bu sabah uyanamadım. E’nin telefonuyla uyandım aslında ama yataktan çıkamadım. Uzun süre yattığım yerden sokağın sesini dinledim. Yine Eylül ve yine tüm bir mahalle film seti. Hafta sonları, 'Aşk- ı Memnu’nun setinde fotoğraf çektirmek isteyenler yüzünden kazıklı yol tabir edilen cadde kilitleniyor. Hafta içi de mahallede çekilen diğer diziler yüzünden ara sokaklarda yürümek imkânsız.
Eskiden, yani ben çocukken çok fiyakalı bir mahalle idi burası. Evler güzel, insanlar güzel, sokaklar güzel. Şimdi bana kalırsa beter bir halde. Bir kere sokaklarda yürüyen insanlar değişti. Evlere girenler çıkanlar. Gündüzleri pek dolanmak istemiyorum sokaklarda. Sahilde bile. Zira dünyanın neresine gidersem gideyim görmek istemeyeceğim yüzler var civarda. Buranın yerlileri yaşlandı, kimileri göçtü. Bizim gibi direnen bir kaç aile dışında herkes yeni. Yeni ve İstanbullu değil. Sadece kökler açısından değil, İstanbul’a ait değiller işte. İstanbullu değiller. O kot firmasının sloganını ilk 90’ların başında mahallenin yaşlılarından duymuştum. Arada yere tüküren, oraya buraya çöp atanlara annem de söylerdi: ‘Burası İstanbul...’
Bir kaç sene önce ‘nerelisiniz’ sorusuna, ‘İstanbul’ dediğimde, ısrarla soran o adam geldi aklıma. ‘Yok, tamam da yani nerelisiniz? Hayır yani ailenizin memleketi neresi?’ ‘Ee İstanbul,’ deyip sonra saçma bir hırsla nüfus cüzdanımı çıkarıp ‘gördün mü köyümüzü’ diyerek nüfus cüzdanımı gösterip ‘Bak’ demiştim, ‘köyüm bir Boğaz semti. Merak ediyorsan söyleyeyim, hem de 1895’ten beri’. Sonra gülmüştüm kendime, neyin hırsı bu şimdi kızım sendeki diye.
Yattığım yerden sokak seslerini dinlerken, kulağıma en çok çarpan yine bu slogandı bugün. Yazanı tebrik etmek mi gerek acaba? Okuldan dönen çocukların hepsi bir ağızdan ‘burası İstanbul’ diye bağırıyorlar.
Burası İstanbul... ve galiba ben burayı eskisi kadar sevmiyorum artık...

Fon Müziği: It's Good to Know - A Weather

2 yorum:

kinik dedi ki...
Bu yorum yazar tarafından silindi.
kinik dedi ki...
Bu yorum yazar tarafından silindi.